Η ώρα της αλήθειας για όσους συμφωνούν με τις Πρέσπες και σιωπούν: Δειλοί μοιραίοι και άβουλοι, ή πολιτικοί με θάρρος και ιστορική ευθύνη;
Του Γ. Λακόπουλου
Η συμφωνία των Πρεσπών χώρισε τον πολιτικό κόσμο σε δυο στρατόπεδα. Στο ένα ανήκουν όσοι στηρίζουν τη συμφωνία, ως υλοποίηση της εθνικής γραμμής που χαράχθηκε το 2008 από τον Κώστα Καραμανλή ως Πρωθυπουργό και τον Γ. Παπανδρέου ως αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προέδρου του ΠΑΣΟΚ- συν τον μικρό τότε Συνασπισμό.
Είχε επιδιωχθεί και από τις κυβερνήσεις Σημίτη, αλλά ακόμη και από την κυβέρνηση Κώστα Μητσοτάκη που μαχαίρωσε πισώπλατα ο Σαμαράς.
Στο άλλο βρίσκονται όσοι αντιτάσσονται για ποικίλους λόγους: άλλοι γιατί αυτή είναι η γνώμη τους, άλλοι γιατί δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι, άλλοι γιατί κάνουν καριέρα στην πολιτική με αυτό το θέμα από χρόνια. Και φυσικά όσοι έκαναν αυτή την επιλογή είτε εκόντες- άκοντες, είτε για να εξυπηρετήσουν προσωπικές φιλοδοξίες, κενόδοξες επιδιώξεις, μικρονοϊκές θεωρίες, ψηφοθηρικές ανάγκες και εσωκομματικές ισορροπίες.
Όλοι ξέρουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπέκυψε στον εσωτερικό εκβιασμό της ομαδας Σαμαρά -Γεωργιάδη-Βορίδη. Η Γεννηματά απλώς συνέχισε να πιθηκίζει δίπλα του.
Η σιωπή της ντροπής
Ωστόσο υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία. Επιφανή, αλλά και μικρότερης εμβέλειας, στελέχη της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που εγκλωβίσθηκαν από τις επιλογές των δυο κομμάτων. Και ενώ αναγνωρίζουν ότι συμφωνία είναι η λύση που επιδίωκε η Ελλαδα δεν παίρνουν το θάρρος να το δηλώσουν. Και όσοι είναι βουλευτές θα την καταψηφίσουν. Πειθαναγκάζονται σε απόρριψη από τους σημερινούς επικεφαλής της ΝΔ και του Κινάλ -παρότι δεν τους αναγνωρίζουν ως ηγέτες με κύρος και ακτινοβολίας.
Ωστόσο το βράδυ της Πέμπτης 25 Ιανουαρίου 2019 είναι το πιο κρίσιμο βράδυ της πολιτικής διαδρομής τους: θα πρέπει αποφασίσουν με τι θα πάνε και τι θα αφήσουν. Με το κόμμα ή με τη χώρα; Με τον εαυτό τους και τις πεποιθήσεις τους, ή με την κομματική ντιρεκτίβα από συγκυριακούς επικεφαλής κομμάτων κατώτερους των περιστάσεων;
Θα λειτουργήσουν σαν πολιτικοί με το θάρρος της γνώμης τους, με ευθύνη και με εντιμότητα και θα στηρίξουν αυτό που πιστεύουν με παρρησία; Ή θα κρυφθούν πίσω από τον Κυριάκο και τη Φώφη και θα κατεβάσουν τη συνείδησή τους στο υπόγειο για να μην τους βλέπει την ώρα που θα καταψηφίζουν;
Το επιχείρημα ότι δεν θέλουν να βλάψουν το κόμμα τους -ή ο φόβος της… διαγραφής- είναι μικρό για την περίπτωση. Το κόμμα έχει αυτή την επιλογή γιατί έχει αυτή την ηγεσία. Με άλλη θα αποφάσιζε αλλιώς. Είναι η Φώφη και ο Κυριάκος πολιτικοί που μπορούν να ορίσουν τη συνείδηση του καθενός και να επιβάλλουν τη σιωπή του; Τότε να τους παραδεχθούν και να το δηλώσουν…
Ειδικά στη ΝΔ δεν βλέπουν που κατάντησε το ΠΑΣΟΚ επειδή δεν μίλησαν τα σοβαρά στελέχη του όταν ο Γ. Παπανδρέου οδηγούσε με ακρισία τη χώρα στο ΔΝΤ και τον διεθνή οικονομικό έλεγχο, με αποφάσεις για τις οποίες δεν είχε λαϊκή εντολή;
Η συνέχεια στο https://www.anoixtoparathyro.gr/