Θα προσθέσω κάτι: μια τέτοια προσέγγιση (που αρθρώνεται με όρους «ξεπουλημένων τομαριών» & χαράς για τις βόμβες που μπορεί να σκάσουν) υπονομεύει, εν τέλει (διά του βαυκαλισμού), την κριτική και αντιπαράθεση στη (μνημονιακή) πολιτική την οποία αντιπαλεύει.
Παρά ταύτα, θεωρώ ότι η δίωξη και σύλληψη του Γ. Φιλιππάκη είναι επικίνδυνη και προδιαγράφει μια απειλητική προοπτική.
Δεν μιλάω για το τυπικό νομικό μέρος της υπόθεσης (εφόσον ο Στουρνάρας έκανε μήνυση, ήταν αναμενόμενο ότι αυτό θα συνέβαινε), αλλά για το ουσιαστικό κομμάτι..