Το μέσο οικογενειακό εισόδημα γύρισε 14 χρόνια πίσω υπογραμμίζεται σε έκθεση της Unicef που παρουσιάστηκε την Τρίτη στη Ρώμη. Ειδικότερα, αναφέρεται πως στην Ελλάδα το μέσο οικογενειακό εισόδημα είχε επιστρέψει το 2012 σε επίπεδα ανάλογα του 1998.
Για την Ισπανία, την Ιρλανδία αλλά και το Λουξεμβούργο, η υποχώρηση φτάνει τη δεκαετία, για την Ισλανδία τα εννέα χρόνια και για την Ιταλία, την Ουγγαρία και την Πορτογαλία τα οκτώ.
Σε σύγκριση με το 2008, όταν ξέσπασε η κρίση, πρόκειται για 2,6 εκατομμύρια παιδιά περισσότερα.
To διάστημα μεταξύ 2008- 2012, ο αριθμός των παιδιών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας αυξήθηκε στις 23 από τις 41 πλουσιότερες χώρες. Μέσα σε 4 χρόνια, στις 23 πλούσιες χώρες, η εισοδηματική φτώχεια των παιδιών αυξήθηκε εξαιτίας της κρίσης, με μεγάλες διακυμάνσεις από χώρα σε χώρα, υπογραμμίζει η έκθεση του Ερευνητικού Κέντρου του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά.
Σύμφωνα με τη Unicef στις χώρες της νότιας Ευρώπης (την Ισπανία, την Ελλάδα και την Ιταλία) όπως και στην Κροατία, στις χώρες της Βαλτικής και σε άλλες 3 χώρες που έχουν πληγεί από την ύφεση (την Ιρλανδία, την Ισλανδία και το Λουξεμβούργο) καταγράφηκε η μεγαλύτερη αύξηση των ποσοστών παιδικής φτώχειας την εν λόγω περίοδο.
Συνολικά ο αριθμός των παιδιών που ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης υπερέβη κατά 2,6 εκατομμύρια τον αριθμό των παιδιών που κατάφεραν να εξέλθουν από τις συνθήκες φτώχειας από το 2008 (6,6 εκατομμύρια έναντι 4 εκατομμυρίων) επισημαίνει η Unicef.
Περίπου 76,5 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε συνθήκες φτώχειας στις 41 πιο ευημερούσες χώρες.
Από την κρίση έχουν πληγεί ιδιαίτερα οι νέοι. Η Unicef υπογραμμίζει ότι το ποσοστό των νέων ηλικίας 15- 24 ετών που βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης, κατάρτισης ή απασχόλησης έχει αυξηθεί κατά περίπου 30% στην Κροατία, την Κύπρο, την Ελλάδα, την Ιταλία και τη Ρουμανία.
"Η απουσία μιας τολμηρής στρατηγικής ανταπόκρισης" εκ μέρους των κρατών "θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις σε μακροπρόθεσμο επίπεδο για τις κοινωνίες" συμπεραίνει η Unicef που αναφέρει για παράδειγμα το ενδεχόμενο μιας επιβράδυνσης της αύξησης του πληθυσμού καθώς οι νέοι αποφεύγουν να κάνουν οικογένεια εξαιτίας των οικονομικών συνθηκών.