Οι υπόλοιποι ξοδεύουν από την περιουσία των γονιών τους η από προσωπικές οικονομίες ετών για να ολοκληρώσουν τις υπηρεσίες τους προς την μαμά Πατρίδα .”
Το ελαιόλαδο ,τα μπαχαρικά , το περίσσευμα της 2ης μερίδας καθώς ακόμα και η δεύτερη και τρίτη φέτα ψωμί τείνουν να γίνουν είδος πολυτελείας ή ρομαντικές ιστορίες από τους πιο παλιούς που μας διηγούνται ότι μέχρι πέρυσι υπήρχε τουλάχιστον αφθονία …
Μας δίνουν άδειες εξόδου στις 12 το μεσημέρι ακόμα και καθημερινές γιατί δε φτάνει το συσσίτιο και αναγκαζόμαστε και τρώμε με δικά μας λεφτά φαγητό απ΄ έξω .
Καθημερινά υπογράφουν το συσσίτιο τους , τρώγοντας αρκετά κάθε εβδομάδα πληρώνονται με λιγότερα χρήματα στο τέλος της,ενώ αν η σίτιση είναι λιγότερη πληρώνονται περισσότερο.
Και το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι ότι εάν σε καιρό ειρήνης η πατρίδα δεν έχει να ταΐσει τους στρατευμένους τότε σε καιρό πολέμου τι να περιμένουμε ;