υπηρεσίες πληροφοριών, εφευρέθηκε εκ νέου από ένα μεταπτυχιακό φοιτητή
στην Αμερική.
Ο Tristan Lawry, υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών
και Μηχανικών Υπολογιστών, ανέπτυξε έναν εξοπλισμό που μπορεί να
μεταδίδει δεδομένα αλλά και ηλεκτρική ισχύ με υψηλούς ρυθμούς
διαπερνόντας εμπόδια όπως ο στερεός χάλυβας. Μια προφανής εφαρμογή εδώ
θα ήταν η μετάδοση πληροφοριών από ένα σημείο ενός υποβρυχίου σε ένα
άλλο. Αναφερόμαστε στα υποβρύχια καθώς κατασκευάζονται από πολύ χοντρό
ατσάλι για να αντέχουν την πίεση του νερού και τα γνωστά ασύρματα
δίκτυα δεν μπορούν να εφαρμοστούν εκεί. Αυτή τη στιγμή τα υποβρύχια
πρέπει να έχουν εκατοντάδες καλώδια δεδομένων για να μεταφέρουν
πληροφορίες και το καθένα προσθέτει βάρος καθώς και έξοδα συντήρησης.
Ένας αντίστοιχος εξοπλισμός έχει ήδη αναπτυχθεί στα εργαστήρια όπλων
του Ηνωμένου Βασιλείου της globocorp BAE Systems. Οι ερευνητές της
εταιρείας το παρουσίασαν στην περσινή έκθεση Farnborough Airshow και
όπως και ο Lawry επεσήμαναν ότι η τεχνολογία αυτή θα ήταν χρήσιμη για
τα υποβρύχια. Οι ερευνητές της BAE είχαν αποκαλύψει ότι «μέλη της
κυβέρνησης»,- τα οποία φυσικά δεν κατονόμασαν - τους ζήτησαν να
κρατήσουν μυστικό όλες τις λεπτομέρειες για το πώς λειτουργεί ο
εξοπλισμός.
Αυτό οδηγεί στην υποψία ότι παρόμοια εργαλεία είχαν αναπτυχθεί στο
παρελθόν στα μυστικά εργαστήρια της βρετανικής κυβέρνησης. Οι μυστικές
υπηρεσίες είναι γνωστό ότι ανακαλύπτουν πράγματα πολύ πριν αναπτυχθούν
αλλού. Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι το δημόσιο κλειδί
κρυπτογράφησης, που αναπτύχθηκε κρυφά από βρετανούς ερευνητές χρόνια
πριν εφευρεθεί εκ νέου από την ακαδημαϊκή κοινότητα των ΗΠΑ.
Ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται η νέα τεχνολογία στην
Βρετανία είναι φυσικά μυστικός, ας δούμε όμως με ποιους άλλους τρόπους
(εκτός από τα υποβρύχια) μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτός ο εξοπλισμός
και πως λειτουργεί. Δεν είναι μυστικό ότι οι επικοινωνίες αυτές τις
μέρες και τα συστήματα πληροφορικής μπορούν απομακρυσμένα να
υποκλαπούν. Ένα σωστά εξοπλισμένο αυτοκίνητο -φορτηγό σταθμευμένο έξω
από ένα κτίριο μπορεί να κατασκοπεύσει τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες,
ακόμη και αν δεν γίνεται χρήση ασύρματης σύνδεσης εντός. Το γεγονός
αυτό οδήγησε στην δημιουργία της ηλεκτρομαγνητικής θωράκισης (μέσω των
μελετών του Faraday) όπου για παράδειγμα, στο πρότυπο TEMPEST για την
προστασία των συστημάτων που χειρίζονται συνήθως εξαιρετικά ευαίσθητα
δεδομένα δημιουργείται μια ηλεκτρομαγνητική ασπίδα γύρω από το κτήριο.
Ακόμη και αν ένας εισβολέας κατάφερνε να τοποθετήσει μία συσκευή
παρακολούθησης σε κάποιο σημείο, η συσκευή αυτή δεν θα μπορούσε να
διαπεράσει την ηλεκτρομαγνητική ασπίδα και να στείλει δεδομένα έξω από
το κτήριο.
Με την νέα μέθοδο του Tristan Lawry, θα μπορούσε κάποιος να
τοποθετήσει μία συσκευή παρακολούθησης σε ένα κατάλληλο μεταλλικό
σημείο εντός του κτιρίου που προστατεύεται με την ηλεκτρομαγνητική
ασπίδα του Faraday. Ύστερα, μια ομάδα παρακολούθησης έξω από το κτήριο
θα έπρεπε να συνδέσει το άλλο μισό του kit στο ίδιο κομμάτι από
μέταλλο με το πομπό (θα μπορούσε να είναι μία σιδερένια δοκός του
κτηρίου ή το εξωτερικό μέρος ενός πλοίου εάν δεν επρόκειτο για κτήριο)
και έτσι θα έχει διαπεράσει το «απροσπέλαστο φρούριο» του Faraday.
Βέβαια, τώρα που η μέθοδος αυτή είναι γνωστή, μπορούν να
χρησιμοποιηθούν αντίμετρα εντοπισμού και εξουδετέρωσης και έτσι
γίνεται κατανοητός ο λόγος που η βρετανική BAE δεν ήθελε να
δημοσιοποιήσει λεπτομέρειες. Δυστυχώς για εκείνους, ο Lawry αποκάλυψε
το μυστικό. Ο εξοπλισμός λειτουργεί με χρήση υπερήχων. Οι
πιεζοηλεκτρικοί πομποδέκτες αποστέλλουν δεδομένα με ρυθμό μετάδοσης
12MB/s συν 50 Watt ηλεκτρικής ισχύς διαμέσου 2,5 ίντσες χάλυβα και ο
Lawry πιστεύει ότι αυτό θα μπορούσε εύκολα να βελτιωθεί. Φαίνεται
βέβαιο ότι ανάλογα με την περίσταση ο εξοπλισμός μειώνοντας την
απόδοση θα αύξανε την απόσταση, δηλαδή το πάχος του χάλυβα που διαπερνά.
Στο παρακάτω βίντεο ο Tristan Lawry εξηγεί πως λειτουργεί ο εξοπλισμός του.
http://www.secnews.gr/