Πριν τον τελικό…

http://koubanezos.blogs.sportnet.gr/archives/380

Το βράδυ της Κυριακής το Παγκόσμιο Κύπελλο θα έχει νέο κάτοχο, ένα όνομα που θα μπει δίπλα στα τεράστια της Βραζιλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και των άλλων φιναλίστ. Για μια διοργάνωση που αριθμεί 80 χρόνια ζωής, όταν συμβαίνει κάτι για πρώτη φορά είναι αν μη τι άλλο σπουδαίο.



Η Ολλανδία, από το ’88 που πήρε το EURO και μετά, ήταν πάντα ανάμεσα στα φαβορί. Κανείς δεν την υπολόγιζε φέτος, κάτι θα γινόταν και θα αποκλειόταν: θέλετε στους «8» από τη Βραζιλία, θέλετε νωρίτερα; Κι όμως το… σύμπαν συνωμότησε ώστε η Ιταλία να μείνει εκτός, από τη Σλοβακία, με τους Ολλανδούς να αποκλείουν τους Σλοβάκους, να κάνουν το καλό τους ματς με τη Βραζιλία και στα ημιτελικά να πέσουν πάνω στην Ουρουγουάη και όχι σε κάποια ποιο δυνατή. Τυχερή μεν αλλά και άξια, άλλωστε όπως έγραφα και στο τελευταίο άρθρο η ιστορία κάτι τής χρωστά.

Η Ισπανία προσωπικά με διέψευσε, για μια ομάδα που είχε φθάσει μια φορά στα ημιτελικά (κι αυτή το 1950) του Μουντιάλ, συν η ήττα της πρεμιέρας από την Ελβετία την καθιστούσαν στα μάτια μου… επίφοβη για αποκλεισμό στα νοκ άουτ.

Ομολογώ όμως ότι, αν και περίμενα από τη στιγμή που βρήκε τη Γερμανία απέναντί της στον ημιτελικό, να προκριθεί. Δεν περίμεναν όμως τους Φρίτζηδες να αγωνιστούν τόσο…. χεσμένα. Όταν έχεις ρίξει από τέσσερα σε Αγγλία και Αργεντινή, δεν είναι παράδοξο να κατεβαίνεις σε έναν ημιτελικό αποδεχόμενος τη μοίρα σου από το πρώτο λεπτό;

Αυτό και μόνο, το ότι αυτή η Γερμανία φοβήθηκε από τα αποδυτήρια την Ισπανία, με κάνει σκεπτικό ενόψει τελικού. Ως ουδέτερος, θα ήθελα να δω τους Ολλανδούς επιτέλους στον παγκόσμιο θρόνο αλλά πώς θα «χτυπήσουν» την Ισπανία που δείχνει να μην έχει… ατέλειες, τουλάχιστον εμφανείς;

Μην ξεχνάτε πως, με εξαίρεση τη Δυτική Γερμανία του 1974, ποτέ άλλη Πρωταθλήτρια Ευρώπης δεν έφθασε, δύο χρόνια μετά, και στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Το θετικό για το Μουντιάλ και το άθλημα γενικότερα είναι πως στον τελικό έφθασαν δύο ομάδες που έπαιξαν καλή μπάλα στα περισσότερα παιχνίδια τους και πως «γεννιούνται» νέα αστέρια, νέοι ήρωες για τα πιτσιρίκια.

Αστέρια που θα γίνουν ινδάλματα με την αξία τους και όχι με τα ευρώ του Φλορεντίνο Πέρεθ (βλ. Κριστιάνο Ρονάλντο).