Απόδραση στη Νέα Ορλεάνη...

Τα χρώματα είναι δυνατά κίτρινα, πράσινα, μοβ, το ποτό είναι «τυφώνας», τα φαγητά καυτερά, οι μιγάδες κουκλάρες και ο δρόμος μια απέραντη πίστα που αλωνίζουν τα μπλουζ.  Ο Παράδεισος έχει ρεπό, στο πόδι του  δουλεύει η Νέα Ορλεάνη... 
   
   Στο δρόμο...   
   Μήπως είστε...τρομοκράτης, προαγωγός, έμπορος όπλων ή ναρκωτικών, φοροφυγάς, ληστής τραπεζών ή νεοναζί και ο σκοπός του ταξιδιού σας στην Αμερική είναι να επιδοθείτε σ' ένα από τα παραπάνω «επαγγέλματα»; Αν είστε τόσο έξυπνοι όσο οι εμπνευστές των παραπάνω ερωτήσεων του εντύπου που θα συμπληρώσετε στην αμερικανική πρεσβεία και απαντήσετε σε κάποια-ες από τις ερωτήσεις καταφατικά, όχι μόνο δεν θα πάρετε την πολυπόθητη βίζα για τη Γη της Επαγγελίας, αλλά θα χάσετε και τα 95 ευρώ περίπου που έχει ήδη κοστίσει το χαρτομάνι. Τελικά, αφού δεν μου ξέφυγε  κανένα "Mogadishu", τρεις μέρες μετά, βρέθηκα στο αεροπλάνο...

    Ξεκινώντας στις 07.00 π.μ., μετά από δεκαοκτώ ώρες ταξίδι μέσω Φρανκφούρτης και Σινσινάτι, πατάω τα πόδια μου στο αεροδρόμιο της Ν. Ορλεάνης την ίδια μέρα...στις 17.00 μ.μ., αλλάζω την ώρα στο ρολόι μου και προσπαθώ να συνέλθω από βλακώδεις ερωτήσεις του τύπου: «Μήπως σας έδωσε κάποιος να μεταφέρετε ένα πακέτο του οποίου το περιεχόμενο δε γνωρίζετε;». Και μη χειρότερα!
   Πριν αρχίσουμε το οδοιπορικό στην τόσο ξεχωριστή αυτή πόλη, να πω ότι για καλή μου τύχη την επισκέφτηκα πριν τις καταστροφές που προκάλεσε ο τυφώνας "Κατρίνα".


 Η συνέχεια  http://mogadishu.capitalblogs.gr/