Η πρόσφατη πτώση της που την οδήγησε για ράμματα και εξετάσεις στο Τζάνειο νοσοκομείο, τρόμαξε τους υπεύθυνους για τη φύλαξη και για τη νοσηλεία της, αλλά μάλλον δεν τους αιφνιδίασε. Διότι όλοι γνώριζαν ότι συνηθίζει επίσης να πετάει μπουκάλια ή αντικείμενα σε άλλους ασθενείς ή στη φρουρά της ή στο πάτωμα δημιουργώντας «έντονες» καταστάσεις.
Πέραν των εκρήξεων αυτών, οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που συσχετίζεται άμεσα με τη δική τους αρμοδιότητα κι ευθύνη όχι μόνο για τη συγκεκριμένη ασθενή αλλά για όλους όσοι νοσηλεύονται στο τμήμα Βραχείας Νοσηλείας μαζί της: η Βίκυ Σταμάτη έχει γεμίσει τον θάλαμό της με γυάλινα αντικείμενα και κάθε είδους απορρυπαντικά και απολυμαντικά για προσωπική της χρήση.
Με δεδομένο ότι ακόμη και οι πλέον αδαείς αντιλαμβάνονται ότι τέτοιου είδους επικίνδυνα χημικά κι εύθραυστα αντικείμενα δεν επιτρέπεται να μπαίνουν σε έναν ψυχιατρικό θάλαμο ούτε και να χρησιμοποιούνται από μία ασθενή με αυτοκτονικές τάσεις, ευλόγως τίθεται η απορία ποιο είναι το διαφορετικό σκεπτικό του διευθυντή της κλινικής που τα επιτρέπει.
Ακόμη όμως κι αν γίνει δεκτό ότι η συγκεκριμένη ψυχιατρική ασθενής βρίσκεται σε τέτοια (καλή) κατάσταση ώστε μπορεί να χρησιμοποιεί μια σειρά από «απαγορευμένα» αντικείμενα, όπως χλωρίνη, υδροχλωρικό οξύ και άλλα χημικά, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τον εαυτό της, ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη εάν συμβεί κάποιο ατύχημα με άλλον ασθενή; Τα ερωτήματα αυτά έχουν τεθεί και από το προσωπικό του τμήματος Βραχείας Νοσηλείας αρμοδίως, πλην όμως απαντήσεις σαφείς δεν δόθηκαν. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι κάθε βάρδιας να είναι εκτεθειμένοι σε τέτοιου είδους κίνδυνο και να αγωνιούν ενόσω «βγάζουν» το ούτως ή άλλως δύσκολο ωράριό τους μήπως τα χημικά της «επώνυμης» ασθενούς βρεθούν στα χέρια και όχι μόνο αλλού ενοίκου της κλινικής.
Δέκα μήνες νοσηλείας
Η 48χρονη γυναίκα έχει συμπληρώσει δέκα μήνες στο ψυχιατρείο, νοσηλευόμενη σε δίκλινο θάλαμο –όπου παραμένει μόνη της- στο Τμήμα Βραχείας Νοσηλείας ή Τμήμα Ευεργετών όπως αποκαλείται από το προσωπικό. Οι ψυχίατροι του Κορυδαλλού είχαν αποφανθεί ότι οι αυτοκαταστροφικές τάσεις της καθιστούσαν αναγκαία την εξέταση και τη νοσηλεία της σε ψυχιατρικό νοσοκομείο.
Κατά την παραμονή της το πρώτο διάστημα η Βίκυ Σταμάτη αρνιόταν να βγει από το δωμάτιο και ζητούσε να την μεταφέρουν στο γειτονικό νοσοκομείο Δαφνί. Σταδιακά άρχισε να κάνει πολλούς περιπάτους στον προαύλειο χώρο του Δρομοκαΐτειου, να βλέπει τους γονείς και τον αδελφό της, να έχει μια «ήσυχη και διακριτική νοσηλεία». Από το καλοκαίρι όμως η συμπεριφορά της άλλαξε, έγινε πιο επιθετική, σύμφωνα με πηγές του νοσοκομείου. Ηταν επιθετική με νοσηλευτές όταν της αφαιρούσαν τα απορρυπαντικά με τα οποία είχε γεμίσει τον θάλαμο. Δεν «συμβιβάστηκε» με ειδικό προσωπικό ντουλάπι του οποίου όμως τα κλειδιά κρατούσαν οι νοσηλευτές βάρδιας αφήνοντας την να το ανοίγει υπό την διακριτική επίβλεψή τους. Απαιτούσε επίμονα να τα έχει διαθέσιμα στον θάλαμό της, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις τα εκτόξευσε στοχεύοντας είτε τη φρουρό της είτε άλλο ασθενή.
http://www.protothema.gr/