O Aντώναρος κάνει "τέχνη" στο διαδίκτυo ...την στιγμή που ο άλλος Αντωναρος ..θέλει να συλλάβει τους bloggers!

Νομιμοποιώντας το έκνομο..
Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

«Αν αναγνωρίσετε τον εαυτό σας σε album των φωτογραφιών και για οποιονδήποτε λόγο δεν συμφωνείτε με τη δημοσίευση της φωτογραφίας σας, παρακαλώ στείλτε μου message να την αποσύρω αμέσως. Οι φωτογραφίες δεν δημοσιεύονται για επαγγελματικούς, διαφημιστικούς ή οποιουσδήποτε άλλους οικονομικού ενδιαφέροντος λόγους. Φωτογραφίζω δημοσίως ανθρώπους επειδή πιστεύω ότι οι πόλεις είναι οι άνθρωποι και όχι τα κτίρια.» Τάδε γράφη ο κ. Αντώναρος στο προφίλ που διατηρεί στο facebook και εκεί όπου αναρτά τις παράνομες φωτογραφίες για τις οποίες στο παρελθόν έχω γράψει εδώ. Είναι προφανές ότι συνομίλησε με κάποιον νομικό ή τουλάχιστον γνώστη των δικαιωμάτων του ανθρώπου, για να προχωρήσει σ’ αυτή τη κίνηση «συμβιβασμού» με τον υπογράφοντα. Η πράξη του όμως αυτή δεν αρκεί, καθώς δε νομιμοποιεί τη δημοσίευση παρανόμως τραβηγμένων φωτογραφιών χιλιάδων, ανυποψίαστων γυναικών, για τον απλούστατο λόγο ότι ο ερασιτέχνης φωτογράφος είναι αδύνατο να έχει στους διαδικτυακούς φίλους του όλους τους εμφανιζόμενους στις ληφθείσες φωτογραφίες. Αποδεδειγμένα δεν έχει καν ένα ποσοστό 10% αυτών, διότι διαφορετικά θα τους έκανε tag (στην ορολογία του facebook, tag είναι η ταυτοποίηση της εικόνας με το όνομα του εικονιζόμενου). Σύμφωνα με την υπάρχουσα ελληνική νομοθεσία, «δεν επιτρέπεται η λήψη της εικόνας ενός ανθρώπου, ολικώς ή μερικώς, η παρουσίαση της φωτογραφίας του σε τρίτους και η αναπαραγωγή ή η διάθεση της στο κοινό είτε με έκθεση σε κοινή θέα , είτε δια του τύπου» (Γεωργιάδης Σταθόπουλος Ερμ ΑΚ άρθρο 57 αρ.9 επ.). Εξαιρετικώς, επιτρέπεται η φωτογράφηση του προσώπου και η περαιτέρω αναπαραγωγή ή έκθεσή τους, εφόσον υφίσταται συναίνεση του εικονιζόμενου. Η εικόνα του προσώπου ή όπως χαρακτηριστικά λέγεται το δικαίωμα επί της ίδιας εικόνας, αποτελεί έκφανση της προσωπικότητας του ανθρώπου. Η εικόνα παριστάνει την εξωτερική μορφή του ανθρώπου, όπως αυτή τον συνοδεύει και εμφανίζεται δημόσια μόνο όταν αυτός θέλει.

Νομικώς, νομίζω δε χωρά περαιτέρω ανάλυση και τεκμηρίωση. Ο κ. Αντώναρος λανθασμένα –ή ηθελημένα- επικεντρώνεται μόνο στο ενδεχόμενο κέρδους από τη πράξη του αυτή και όχι στη ίδια τη πράξη. Ηθικώς, δεν είμαι εγώ αυτός που θα το κρίνω. Αναφορικά με το αν αποτελεί ή όχι «τέχνη», πιστεύω ότι αυτή δεν έχει όρια, κανόνες, αλλά ορίζεται από την ίδια τη τέχνη. Σκέφτομαι όμως, το οργουελικό ενδεχόμενο ο καθείς από εμάς να πάρει μία φωτογραφική μηχανή ανά χείρας και να κατέβει στους δρόμους και να φωτογραφίζει ανθρώπους… Ας ομιλήσουν οι πραγματικοί (εννοώ οι επαγγελματίες) φωτογράφοι και γι’ αυτό. Προσωπικώς τώρα, και καθώς πολλοί με ρωτούν –φίλοι και μη- αν έχω κάποιο προσωπικό προηγούμενο με το κ. Αντώναρο που να δικαιολογεί την επιμονή -κατ’ εμέ- την «εμμονή» και την «εμπάθεια» -κατ’ αυτούς- δηλώνω τα ακόλουθα.

Ο κ. Αντώναρος αποτελεί ανώτερο στέλεχος του δημοσίου τομέα –όντας απόφοιτος μόνο Λυκείου- έχει υπάρξει δημοσιογράφος –παρουσιαστής τηλεοπτικών εκπομπών στο SEVEN- τυγχάνει να είναι αδελφός του Εκπροσώπου Τύπου και ανήκει στη σφαίρα των δημοσίων προσώπων που τίθενται ευκολότερα υπό κρίση. Το κ. Αντώναρο δε το γνωρίζω προσωπικά, δεν έχω συνυπάρξει μαζί του επαγγελματικά και ούτε πρόκειται, αφού στόχος ζωής μου δεν είναι να γίνω δημοσιογράφος. Οργίζομαι και εκνευρίζομαι απλά, όταν άνθρωποι σαν το κύριο Αντώναρο μιλούν δημοσίως για το τι είναι ηθικό και τι όχι, τι είναι νόμιμο και τι μη, μιλούν για κατάρρευση προτύπων, κρίνουν τα κακώς κείμενα και πλασάρουν ένα μοντέλο για λίγους που ακούει στο «τα έχω όλα λυμένα και κάνω το χαβαλέ μου». Το δε «μοντέλο» αυτό προάγει αξίες οκνηρίας και συνειδητοποιώ ότι η δυνατότητα αυτής προέρχεται από λεφτά δικά μου, δικά σου και εύλογα νομίζω, οργίζομαι.

Ζω σε μια χώρα -Αγγλία- όπου ο κ. Αντώναρος, εκτός του ότι θα είχε αντικρίσει αυστηρές ποινές, θα ήτο αγαπημένο πρωτοσέλιδο θέμα των ταμπλόιντ -και όχι μόνο- είτε λόγω της σχέσης με τον Εκπρόσωπο της Κυβέρνησης, είτε εξαιτίας του πρότερου δημόσιου βίου του.

Το σημείωμα-άλωθι που ανέρτησε στο προφίλ, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ευρύτερα για κάθε είδους αδίκημα-ατόπημα από το καθένα. «Σε περίπτωση που αναγνωρίζετε τη τσάντα σας στο σπίτι μου.. το αίμα σας στο αυτοκίνητό μου.. τα σημαδεμένα λεφτά σας στο πορτοφόλι μου.. στείλτε μου message να σας τα επιστρέψω αμέσως». Προφανώς, έχει υποκειμενική αντίληψη του Νόμου ο κ. Αντώναρος, γι’ αυτό και φθάνει στο σημείο να δημοσιοποιεί παρανομίες του επί της Παραλιακής Οδού -Ποσειδώνος- (δείτε εδώ http://www.youtube.com/watch?v=WD_nQt6RFdw ). Ή θεωρεί ότι χρίζει ασυλίας.. Και αναρωτιέμαι, αφού κάποια κάμερα της Ασφαλείας δε το συνέλαβε, η αυτολειψία δεν είναι πειστήριο παράβασης;;...

Σημείωση ΠΑΠΑΤΖΗΔΩΝ:

Παλιότερα είχε ένα blog που το είχε γεμίσει κάθε είδους τσόντα...Η περιβόητη δίωξη που κατασκεύαζε αδικήματα σε βάρος νόμιμων παρόχων διαδικτύου ...δεν βρήκε καμιά οριακά ανήλικη ....να τον Μαζεύει! Η Για παραγωγή...κατοχή και προώθηση πορνογραφικού υλικού...για διευκόλυνση αλλότριας ακολασίας κλπ!